પ્રાચીન કાળમાં આદિમાનવ વૃક્ષના પાંદડાની ડીશ બનાવીને તેમાં જમતો હતો. જયારે તેને થોડી સમજ આવી ત્યારે એણે માટીના વાસણો બનાવ્યાં અને તેનો ઉપયોગ કરવા લાગ્યો. માટીના વાસણમાં જમવાથી કે પાણી પીવાથી ખૂબ જ ઠંડકનો અનુભવ થાય છે. ભારતમાં કચ્છમાં માટીના જ ઘર હોય છે,

     આજે તો માટીના કબાટ, માટીનું ફ્રીઝ વગેરેનો ઉપયોગ જોવા મળે છે. આયુર્વેદ કહે છે કે, માટીના વાસણમાં જમવાથી ખોરાકના પોષક તત્વોનો નાશ થતો નથી. આપણે નાથદ્વારા કે ઉત્તરભારતમાં જઈએ ત્યારે ચા માટીની કુલડીમાં જ આપે છે. આ કુલડીની ચા પીતા પીતા માટીની જે સુગંધ આવે છે તેવી સુગંધ રેગ્યુલર કપરકાબીમાં આવતાં નથી.

     આધુનિક ટેકનોલોજીમાં લાકડાના અને સિમેન્ટના ઘર હોય છે પરંતુ ગામડામાં તો માટીના જ ઘર હોય છે કારણકે લાકડા અને સિમેન્ટના ઘર તપે છે જયારે માટીના ઘર શીતળતા આપે છે. પીવા માટે પાણીયારે રહેલું માટીનું માટલું ફ્રિઝના પાણી કરતા વધારે ઠંડક આપે છે. ફ્રિઝના પાણીને શરીર માટે હંમેશા હાનિકારક માન્યાં છે.

     આપણા શરીરને આજના આધુનિક વાસણનો ઉપયોગ કરવાની આદત પડી ગઈ છે, પણ કાચ અને સ્ટીલના વાસણોથી આપણને જરૂરી એવું કોઈ ખનીજ પ્રાપ્ત થતું નથી, જ્યારે તાંબું, લોઢું, પિત્તળ, કાંસું વગેરે એવી ધાતુઓ છે કે જે તત્ત્કાલ તો ચાલે પણ લાંબા સમય સુધી રાંધેલું અન્ન રાખવાથી ઝેરીલા રસાયણ તેમાં ઊભા થાય છે, જે શરીરને માટે નુકશાન કારક છે. જયારે માટીના વાસણમાં ખોરાક બનાવવાથી લાભ થાય છે, ખનીજતત્ત્વો મળે છે તેથી કૃત્રિમ વિટામિન લેવાની જરૂર નથી પડતી વળી માટીના વાસણમાં ગરમ ખોરાક ગરમ રહે અને ઠંડો ખોરાક ઠંડો રહી શકે છે. આ ઉપરાંત ખોરાક લાંબા સમય રાખવાથી બગડી જતો નથી કે તેના તત્વો પણ જતા રહેતા નથી.